Bir zamanlar bir grup arkadaşla kadın cinayetlerinin eğitimle alakası olmadığı üzerine çok tartışmıştım. Kalburun üstünden konuştukları için,  sadece az görgülü ve cahil bir erkeğin karısını “ altta yatan temel neden ego” olmakla birlikte katledebileceğini, daha üst eğitim seviyesinde işlenen erkek cinayetlerinin, kadın üzerinden temellendirilemeyeceğini; onların düz cinayet olduğunu savunmuşlardı. Dün bir komiser, polis memuru eski eşini öldürdü. Edirne’de. Geriye annesinin tabutuna kederle bakan 8 yaşında bir kız çocuğu kaldı. Gün içinde yüzlerce haber okuduğum için olayları içselleştirmekten kaçabiliyorum artık ama belki de anne olduğum için kendimi ölmüş hissettim yine! Katledilen kadınlar üzerinden,  bu cinayetlerin durmasını sağlayacak görüşler geliştireceksek şov yapmayı bırakmak zorundayız! Havada uçuşan, kavgalar yaratan sözleşmeler, ağır cezalar vesaire… Bunlar bu cinayetleri durduramaz artık… Bunun için çok geç… Sosyal farkındalık çalışmaları vesaireler…  Hiçbir etkisi olmadı… Karısını katletmeye yemin vermiş gibi sudan sebepler ile gerekçeler yaratan erkekler; bu sözü çok küçük yaşlarda verdi…  Vermek zorunda kaldı… Celladına aşık olup, ömür tüketmeye yemin etmiş kadınlar o aşka küçük yaşlarda inandı… İnanmak zorunda kaldı! O yüzden “yükselen yeni nesle”  Sevmek, insanlık, aile olmak, anlayış, iletişim, özsaygının önemi ana sınıfından itibaren, abuk sabuk yollarla değil, gerçekten ders olarak anlatılmalı ve bunların yokluğunun müebbete mahkumluk olduğu öğretilmeli… Evlilik ve aile olmak kavramlarının içi boşaltılmamalı…